Δείτε αναλυτικά πώς ερμηνεύεται επιστημονικά η διαφοροποίηση χαρακτηριστικών που σχετίζονται με τη βάδιση όπως η ταχύτητα, η «δυσκαμψία» και το εύρος του διασκελισμού.
Πόδια που τρέμουν: Αδύναμοι γλουτιαίοι μυς, πρώιμο στάδιο οσφυαλγίας.
Εξαιρετικά αργό βήμα: Αρθρίτιδα, αυξημένος κίνδυνος άνοιας, βραχύτερο προσδόκιμο επιβίωσης. Η φυσιολογική ταχύτητα βάδισης κυμαίνεται από 1,2 έως 1,4 μέτρα το δευτερόλεπτο.
Μικρός διασκελισμός: Οστεοαρθρίτιδα, μυϊκές βλάβες από τα ψηλά τακούνια, προβλήματα στα γόνατα, περιορισμένη ικανότητα οργασμού.
Ακινησία χεριών κατά τη βάδιση: Προβλήματα στην ράχη, τον αυχένα και τους ώμους.
Χωλότητα στο ένα πόδι: Οστεοαρθρίτιδα, ανισοϋψία μεταξύ των δύο ποδιών λόγω συνεχούς βάρους από τη μία πλευρά (τσάντα), πελματιαία απονευρωσίτιδα (φλεγμονή στην περιοχή της φτέρνας).
«Βαρύ» περπάτημα: Ανεπάρκεια βιταμίνης Β12, αρρύθμιστος διαβήτης που προκαλούν βλάβες στα νεύρα.
Παραπάτημα: Νόσος του Πάρκινσον. Οι πάσχοντες περπατούν αργά, με μικρά και συρτά βήματα και έχουν την τάση να παραπατούν.
