Ένα από τα πιο γνωστά θέματα στο κομμάτι της γυμναστικής είναι κατά πόσο ο αθλούμενος που γυμνάζεται έχει καλά ή κακά “γονίδια” και κατά πόσο αυτά μπορούν να επηρεάσουν τα αποτελέσματά του στο γυμναστήριο. Επειδή υπάρχει πάρα πολύ ψευδοεπιστήμη είτε στα forums είτ στις συζητήσεις που γίνονται κατά την προπόνηση, αποφάσισα σήμερα να δούμε τι όντως ισχύει και δεν ισχύει.

Θα εξετάσουμε λοιπόν πως τα “γονίδια” επηρεάζουν τις προοπτικές που έχουμε στο κομμάτι της γυμναστικής.

 Αρχικά να δώσουμε δύο ορισμούς για να καταλαβαινόμαστε :

 Όταν αναφερόμαστε σε “γονίδια”, δεν αναφερόμαστε σε αλληλουχίες βάσεων του DNA, αλλά αυτό που καταλαβαίνει ο απλός κόσμος όταν αναφέρεται η λέξη. Δηλαδή κάποια χαρακτηριστικά (ύψος, μάτια, μέγεθος αρθρώσεων κλπ) που έχουμε από τότε που γεννηθήκαμε.

Όταν αναφερόμαστε σε προοπτικές στην γυμναστική, θα εννοούμε το κατά πόσο είμαστε ικανοί να δυναμώσουμε ή να χτίσουμε μυϊκή μάζα.

 Ειδικά στα “γονίδια” μπορεί να γίνει μεγαλύτερη ανάλυση για το τι είναι και τι δεν είναι, ενώ σίγουρα κάποιος Μοριακός Βιολόγος θα ξινίσει με την απλούστευση. Όμως για τους λόγους του άρθρου και προκειμένου να γίνουν κατανοητά αυτά που θα εξετάσουμε, είναι αρκετές οι παραπάνω απλουστεύσεις.

Θέσαμε τους ορισμούς, οπότε πάμε να ξεκινήσουμε να βλέπουμε ποιοι παράγοντες υπάρχει πιθανότητα να επηρεάσουν τις προοπτικές μας στην προπόνηση.

 Τεστοστερόνη

Αρκετά σημαντικό στοιχείο στο κατά πόσο έχουμε προοπτικές ή όχι, φαίνονται να είναι τα επίπεδα τεστοστερόνης που έχουμε στο σώμα μας. Η τεστοστερόνη είναι μία ορμόνη που υπάρχει σε άνδρες και γυναίκες, με τους άνδρες να την έχουμε σε μεγαλύτερα επίπεδα.

Η έρευνα έχει δείξει ότι υπάρχει μια λογαριθμική σχέση μεταξύ τεστοστερόνης και αλιπης μάζας, μειωμένου λιπώδες ιστού, μυϊκής μάζας ποδιών, δύναμης, ισχύος και άλλων ορμονών. Κοινώς, όσο περισσότερη τεστοστερόνη, τόσο μεγαλύτερη η διαφορά στα χαρακτηριστικά που αναφέραμε παραπάνω.

Μάλιστα, σε μία έρευνα, άτομα που δεν γυμνάζονταν αλλά λαμβάνανε εξωγενη τεστοστερόνη, είχαν μεγαλύτερη αύξηση στην μυϊκή μάζα από άτομα που γυμνάζονταν.

 Εξίσου σημαντικό είναι να τονίσουμε ότι οι τυχόν αυξήσεις στην τεστοστερόνη που γίνονται χάρη στην προπόνηση ΔΕΝ βοηθάνε με κάποιο τρόπο, όπως έδειξε η έρευνα. Αν ακούσετε κάποιον να σας λέει ότι πρέπει να βάλετε πολυαρθρικές ασκήσεις όπως καθίσματα και άρσεις θανάτου στο πρόγραμμά σας επειδή είναι “αναβολικές” και ανεβάζουν την τεστοστερόνη, καλύτερα να μην πάρετε συμβουλές από το συγκεκριμένο άτομο.

Δεν είναι ακόμα 100% ξεκάθαρο αν μια μικρή αυξομείωση στα φυσιολογικά επίπεδα τεστοστερόνης μπορεί να επηρεάσει θετικά/αρνητικά τις προοπτικές σας στην γυμναστική. Αξίζει όμως σίγουρα να κάνετε κάποια εξέταση της τεστοστερόνης σας για να δείτε σε τι επίπεδα κινείστε και αν το προτείνει ο γιατρός, να κάνετε κάποια θεραπεία/συμπλήρωσητ.

 Σκελετός

Το πόσο μεγάλος είναι ο σκελετός μας και οι αρθρώσεις μας συνεισφέρουν εξίσου στα αποτελέσματα που θα έχουμε στην γυμναστική.

Παίρνοντας σαν παράδειγμα εμένα, έχω αυτό που κοροϊδευτικά χαρακτηρίζω ως “γυναικείους καρπούς”. Οι καρποί μου είναι σχετικά μικροί / λεπτοί και λίγο πολύ στο ίδιο μέγεθος με αρκετές γυναίκες που γνωρίζω. Το μέγεθος των καρπών φαίνεται ότι μπορεί να επηρεάσει το μέγεθος των χεριών, κάτι που με βάζει σε κατηγορία “hard gainer” δηλαδή άτομο που είναι δύσκολο να ανεβάσει την μυϊκή του μάζα.

Μάλιστα, βάση της παρακάτω ανισότητας μπορούμε να καταλάβουμε αν είμαστε “hard gainer” στα χέρια :

Περιφέρεια καρπού (σε ίντσες) ≤ 0.1045 × ύψος (σε ίντσες)

Η παραπάνω ανισότητα είναι δημιουργημένη από τον Dr. Casey Butt και δείχνει αν το άτομο είναι hardgainer στα χέρια. Στην δικιά μου περίπτωση έχω 16 και κάτι εκατοστά περιφέρεια καρπού (6 ίντσες δηλαδή) και έχω ύψος 1,83-1,85 μέτρα (ανάλογα την ώρα της ημέρας), οπότε περίπου 72 ίντσες. Πράγματι, αν κάνουμε τις πράξεις φαίνεται :

6 ≤ 72×0,1045

6 ≤ 7,524

Αντίστοιχα όμως, στην εξίσωση που έχει για τον αστράγαλο και τις προοπτικές για τα πόδια, δεν θεωρούμαι hardgainer.

Πέρα από περίεργα μαθηματικά μοντέλα, έχουμε και έρευνες που δείχνουν ότι όσο πιο μεγάλος ο σκελετός, τόσο καλύτερες προοπτικές έχει ο κόσμος.

Επίσης, αρκετός κόσμος λέει ότι οι πρωταθλητές γεννιούνται και όχι απλά γίνονται, κάτι που η έρευνα έχει δείξει να ισχύει.

 Σχέση Παράμεσου : Δείκτη

Μία συσχέτιση τώρα που θα σας φανεί αστεία, αλλά φαίνεται να έχει μία μικρή θεωρητική βάση, είναι η σχέση του παράμεσου με τον δείκτη. ´Εχει δειχθεί ότι όσο μεγαλύτερος ο παράμεσος συγκριτικά με τον δείκτη (και πιο συγκεκριμένα του δεξιού χεριού), υπάρχει τάση για μεγαλύτερη συγκέντρωση τεστοστερόνης.

Χρειάζεται σίγουρα περισσότερη έρευνα για να αποδειχθεί αν σημαίνει κάτι αυτή η συσχέτιση μεταξύ δαχτύλων και τεστοστερόνης, αλλά είναι άλλο ένα στοιχείο το οποίο μπορούμε να λάβουμε υπόψιν μας.

 Μυϊκή γαστέρα

Όσο πιο κοντή είναι η μυϊκή γαστέρα τόσο λιγότερες προοπτικές έχετε για εμφανή μυϊκή ανάπτυξη, ενώ το αντίθετο ισχύει για το όσο πιο μακριά είναι.

Ένα πολύ εμφανές παράδειγμα είναι αυτό του δικεφάλου. Πάρτε το χέρι σας, τοποθετήστε το στην ίδια θέση που έχω και εγώ στην κάτω εικόνα και σφίξτε.

Παρατηρείστε πόσο κοντή είναι η γαστέρα του δικέφαλού μου. Χωράνε περίπου 3 δάχτυλα στο κενό που βλέπεται να σχηματίζεται κάτω από τον δικέφαλο, κάτι που περιορίζει κατά πολύ τις προοπτικές που έχω για εμφανή αύξηση της μυϊκής μου μάζας στα χέρια.

Το ίδιο ισχύει και για τα πόδια (αν κάνετε κάμψη του ποδιού σας και δείτε να υπάρχει κενό κάτω από τον μηριαίο δικέφαλο), για το στήθος (αν υπάρχει κενό μεταξύ των θωρακικών σας) αλλά και άλλων των σημείων στο σώμα σας.

 Τι μπορώ να κάνω;

Αν με όσα διαβάσατε σήμερα πιστεύετε ότι δεν έχετε χτυπήσει το γονιδιακό JackPot, μην ανησυχείτε, δεν είστε μόνοι. Εγώ και αρκετός άλλος κόσμος που είτε συνεργάζομαι είτε συζητώ για το κομμάτι της προπόνησης, έχουμε ανάλογες αδυναμίες.

Στα χέρια έχω μικρούς καρπούς και κοντή γαστέρα, αλλά με γυμναστική και σχετικά χαμηλά ποσοστά λίπους, έχω βοηθήσει τα χέρια μου να φαίνονται γυμνασμένα (ασχέτως που είναι μικρά έτσι και τα μετρήσω με μεζούρα).

Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να χρησιμοποιήσουμε ένα έξυπνο πρόγραμμα που χρησιμοποιεί την έρευνα για να μας βοηθήσει στις αδυναμίες μας, να κάνουμε υπομονή με τα αποτελέσματά μας (οι αρχάριοι θέλουν 3-4 βδομάδες για να δουν αποτελέσματα, ενώ οι πιο προχωρημένοι ίσως χρειαστούν κοντά 8 εβδομάδες) αλλά και να είμαστε ρεαλιστικοί με τις προσδοκίες μας, λαμβάνοντας υπόψιν όλα αυτά που διαβάσαμε σήμερα.


Πηγή: www.zougla.gr/