Παρακάτω έχουμε 8 λόγους γιατί μπορεί να αισθάνεσαι ‘χαμένος’ μέσα στην ίδια σου τη ζωή, μαζί με μερικές προτάσεις για να ανασυνταχτείς.
1. Σύνδρομο Drift (περιπλάνησης/’όπου με πάει το κύμα’).
Όταν δεν μπορείς να καταλάβεις γιατί κάνεις ό,τι κάνεις ή γιατί έχεις καταλήξει να κάνεις τη δουλειά που κάνεις, αποκτάς μια ‘drift’ αίσθηση, δηλαδή ότι κάπου γλιστράς και χάνεσαι. Φαίνεται ότι αντί να σχεδιάζεις την καριέρα σου, απλώς πας πέρα – δώθε στα κύματα και τελικά βρίσκεσαι εκεί που βρίσκεσαι από αυτό το ‘γλίστρημα’. Ή ίσως να είχες πλάνο, αλλά το έχασες στην ακολουθία των κινήσεων που είχες σχεδιάσει ή απλώς επειδή η ζωή τα έφερε έτσι, απλώς κατέληξες να σε ‘παίρνει το κύμα’. Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι από εμάς έχουμε περιπλανηθεί σε έναν βαθμό, ό,τι κι αν κάνουμε. Είναι ελάχιστοι οι άνθρωποι που σχεδίασαν κάθε τους βήμα και παρέμειναν ανέγγιχτοι από το χάος της ζωής και της καθημερινότητας, πηγαίνοντας ακριβώς εκεί που είχαν προγραμματίσεις εξ’ αρχής. Παρόλα αυτά, το ‘drift’ feeling, έχει να κάνει με ένα σημείο συναισθηματικής πυροδότησης που σε κάνει να αισθάνεσαι ‘χαμένος’.
2. Πολύ απασχολημένος για πάθος.
Αν νιώθεις πάθος για τη βασική σου δουλειά, αυτό είναι υπέροχο. Αλλά για πολλούς ανθρώπους, ο λόγος ύπαρξης της δουλειάς τους είναι για να πληρώνουν λογαριασμούς και όχι μία διέξοδος για τα βαθιά τους πάθη. Αλλά αν συνεχώς σκέφτεσαι πόσο χρόνο σου τρώει η δουλειά και άλλα κομμάτια της καθημερινότητάς σου από το να εκφράσεις τα πάθη σου, τότε είναι σίγουρο ότι θα αισθανθείς χαμένος. Κάθε πρόγραμμα χρειάζεται λίγο χρόνο να παρεισφρέει για αυτά που σου αρέσουν (μουσική, τέχνη, ταινίες, εθελοντισμό, κλπ.) Αν πάντα είσαι απασχολημένος γι’ αυτά, είναι αναπόφευκτο να βρεθείς σε κάποιο τέλμα.
3. Δεν βρίσκεις σκοπό.
Ακριβώς δίπλα στο πάθος, βρίσκεται η αναγκαιότητα να νιώσεις ότι αυτό που κάνεις έχει σκοπό, έναν νοηματοδοτικό πυρήνα για να συμβαίνει. Μία επίπτωση από την επανάσταση στη γνώση των εργαζομένων και της εξειδίκευσης ήταν ότι πολλοί άνθρωποι άρχισαν να δουλεύουν σε πολύ συγκεκριμένες εργασίες που φαίνονται αποκομμένες από έναν μεγαλύτερο σκοπό. Σε συνδυασμό με το ότι και οι ανώτεροί τους δεν αισθάνονται καμία υποχρέωση να συνδέσουν τις τελείες και το νήμα (αν και εκείνοι ξέρουν με τη σειρά τους που οδηγούν αυτές οι τελείες και τι σημαίνει η κάθε μία ξεχωριστά), υπάρχει πρόβλημα στην κινητοποίηση του εργαζόμενου. Όταν έχεις μια ρηχή αίσθηση του τι κάνεις και πού συνεισφέρει αυτό στη μεγάλη εικόνα (το λεγόμενο ‘big picture’), είναι δύσκολο να βρεις κίνητρο και νόημα. Αυτός είναι ένας ακόμα λόγος για να αναζητήσεις μία παράπλευρη ασχολία – χόμπι (βλ. νούμερο 2) για την οποία να έχεις πάθος, γιατί αυτή μπορεί να σου προσφέρει εκείνη την αίσθηση του σκοπού που χάνεις.
4. Έλλειψη κοινωνικής στήριξης
Πόσοι από εμάς εμπλεκόμαστε σε κοινωνικά δίκτυα που προσφέρουν πραγματική, ουσιώδη στήριξη; Το πιο πιθανό είναι να οργανώνεσαι κοινωνικά γύρω από χόμπι και σπορ. Αυτό είναι τέλειο για να μοιράζεσαι αυτά τα που αγαπάς με ανθρώπους που έχουν τις ίδιες συνήθειες, αλλά δεν προσφέρουν ζωτικές συνδέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους που θέλουν να στηριχτούν πραγματικά ο ένας πάνω στον άλλον. Ζούμε τις ζωές μας πολύ ανοιχτά και μακριά από των άλλων, εκτός από τις πολύ συγκεκριμένες ανάγκες. Αυτό συνεισφέρει στην αίσθηση της απομόνωσης – η οποία είναι ειρωνικό ότι μεγαλώνει όλο και περισσότερο την ίδια ώρα που τα online κοινωνικά δίκτυα εκρήγνυνται.